KODOWANIE- CO TO WŁAŚCIWIE ZNACZY?

 

W obecnych czasach stało się bardzo popularne tzw. „Kodowanie”. Szukając znaczenia tego słowa, nadal trudno jest znaleźć definicję jednoznaczną i precyzyjną. Raz kodowanie utożsamiane jest z szyfrowaniem i dyktandami graficznymi, innym razem z programowaniem, więc jak to właściwie jest i gdzie w tych definicjach swoje miejsce znajdzie „Kodowanie na dywanie”.

Słowo „kodowanie” odnosi się najczęściej do samej czynności pisania kodu, więc jego znaczenie będzie węższe niż słowa „programowanie”. Można to zwizualizować w następujący sposób: człowiek porozumiewa się z komputerem nie za pomocą języka polskiego, czy angielskiego, tylko przy pomocy kodu binarnego (czyli zer i jedynek). Koder tłumaczy programiście wymagania na ten własnie zero- jedynkowy język. Otrzymuje pewne wytyczne, niezbędne przy danym projekcie i zapisuje je w języku zrozumiałym dla maszyn. Nazywamy to „Kodem źródłowym”. Programowanie jest wiekszym procesem, a kodowanie jest tylko jego częścią.

Programowanie ma sprawić, że dana aplikacja lub wybrane urządzenia będą bezbłędnie wykonywać postawione przed nimi zadania. Metaforycznie to programista zastanowi się jakie danie chce przyrządzić, które smaki mają być najbardziej wyczuwalne, jaką chce osiągnąć strukturę dania i w jaki sposób może do tego dojść. Koder rozpisze dokładnie przepis uwzględniając te wymagania. Zdaniem kodera jest zakodowanie określonych działań, programista natomiast msi myśleć w sposób bardziej abstrakcyjny, musi zaplanować działania. Programista wykonuje zadania od podstaw, analizuje problemy, przewiduje rozwiązania, wyszukuje i eliminuje błędy. Wynika z tego, że kodowanie jest elementem procesu programowania. Koder skupia się przede wszystkim na języku programowania i kolejnych linijkach tworzonego kodu, programista patrzy na projekt zdecydowanie szerzej, bardziej globalnie.

„Kodowanie na dywanie” zawiera w sobie słowo „kodowanie”, ale jest pojęciem znacznie szerszym niż typowe tworzenie kodu, jednocześnie nie jest równoznaczne z programowaniem. Zdecydowanie bliżej mu jednk do programowania niż pisania linijek kodu, ale ponieważ dotyczy najmłodszych dzieci, które nie potrafią jeszcze myśleć abstrakcyjnie na takim poziomie, który jest niezbędny do pełnego zrozumienia programowania, to skupia się bardziej na rozwoju holistycznym dziecka, na kształtowaniu uniwersalnych kompetencji począwszy od językowych przez matematyczne oraz artystyczne. „Kodowanie na dywanie” to nie tylko tworzenie kodu, to aktywna metoda pracy z dzieckiem, wszechstronnie go rozwijająca, ucząca logicznego myślenia, zadaniowego podejścia do stawianych problemów oraz umiejętności pracy w zespole, kształtująca wszystkie kompetencje kluczowe. Jest to sposób na efektywną pracę z najmłodszymi, która między innymi ułatwi późniejszą naukę programowania.

                                             

Zebrała i opracowała:    Monika Zander-Stajno

 

Literatura:

Anna Świć: „Kodowanie na dywanie – vademecum”,

 wydawca Fundacja Edukacji Cyfrowej, Gdańsk 2020