Wiosenne przebudzenie -  Suknia Pani Wiosny

 

Drodzy Rodzice z grupy „Kangurki „i „Sówki”.

 

Na dzień 26.03.20  proponujemy działania z zakresu edukacji literacko- przyrodniczej połączone z ruchem i muzyką.

 

 

Temat tygodnia: „Wiosenne przebudzenie”

Temat dnia: „Suknia Pani wiosny”.

Cel ogólny:

·        utrwalanie stronności ciała

·        aktywne słuchanie utworu literackiego

·        rozwijanie umiejętności opisywania pory roku, jej cech charakterystycznych

·        aktywne słuchanie muzyki

·        ćwiczenia koordynacji ruchowej

·        kolorowanie- ćwiczenia sprawności ręka-oko

·        nazywanie kolorów

Cele operacyjne (dziecko):
 

• utrwala stronność ciała
• słucha utworu literackiego
• wymienia bohaterów opowiadania
• potrafi opowiedzieć o cechach wiosny

·        ćwiczy koordynację ruchową

·        słucha piosenki, słucha muzyki klasycznej

·        dokładnie koloruje postać wiosny, wykorzystując różnorodną kolorystykę

·        nazywa kolory

Pomoce/ środki dydaktyczne: kredki, kolorowanka z Panią Wiosną https://pl.pinterest.com/pin/627689266785141370/ , miseczka z wodą, nagrania: „Maszeruje wiosna”,  „Poranek”E.Grieg,

 

Zadania dla dzieci i rodziców:

1.    Rozpocznijcie zabawę od rymowanki, która pozwala nauczyć dziecko stronności ciała,  razem pokazujcie części ciała:

„Prawa ręka, noga prawa,
cała strona też jest prawa,
prawe ucho, oko mam,
prawy łokieć z boku dam.
Lewa ręka, noga lewa,
cała strona też jest lewa
lewe ucho, oko mam,
lewy łokieć z boku dam.”

 

2.       A teraz usiądźcie wygodnie i  przeczytajcie opowiadanie „ Suknia pani Wiosny”

„Dwa jeże z niecierpliwością wyczekiwały nadejścia pani Wiosny. Wiedziały, że jest to piękna pani, która znana jest z tego, że jest bardzo elegancka. Znana jest z tego, że przychodzi z wizytą w bardzo pięknych sukniach. A czym nas zaskoczy tej wiosny? Jeże były tego bardzo ciekawe.
- Ja myślę, że pani Wiosna w tym sezonie pojawi się w długiej żółtej sukni. W kolorze słońca będzie jej do twarzy. Może wówczas bardziej spodoba się słońcu i dzięki temu przyjdą ciepłe dni.
- A ja myślę, że pani Wiosna przybędzie w sukni w kolorze zielonym. Będzie w niej wyglądać bardzo świeżo. Jak przejdzie się w niej po polach, to na pewno trawa będzie chętniej rosła.
- Ładnie będzie wyglądać w suki błękitnej. Jak w niej nad rzeką stanie, wszelkie lody wnet się roztopią, a źródlana woda popłynie aż do morza.
- Najładniej będzie wyglądać w sukni w kwiaty. Wokół niej będą latać motyle. Wówczas świat będzie bardziej kolorowy.
Tak mijały kolejne dni, a wiosny nikt nie widział. Jeże zaczęły się zastanawiać, cóż takiego się stało z panią Wiosną? Dlaczego ich nie odwiedza?
- Może pani Wiosna zniszczyła suknię w podróży i nie może się nam teraz pokazać?
- A może pani Wiosna pobrudziła suknię błotem i musi ją wyczyścić zanim się nam w niej pokaże?
Mijały kolejne dni, a jeże ciągle wiosny nigdzie nie widziały. Było to bardzo dziwne. Aby to wyjaśnić udały się do sowy, która ponoć wszystko wiedziała.
- Sowo, powiedz nam, dlaczego pani Wiosna nie chce na odwiedzić? - zapytały jeże.
- Jak to, przecież była u was wczoraj, przedwczoraj i przed- przedwczoraj. Jest u was od już od wielu dni – wyjaśniła sowa.
- Jak to, my przecież jej nie widzieliśmy – dziwiły się jeże.
- Może nie przyglądaliście się zbyt uważnie – wytknęła sowa.
- Wyglądaliśmy wiosny codziennie. Na pewno jej nie było – upierały się jeże.
- Ależ była – równie uparcie odpowiedziała sowa.
- Jeśli tak, to w jakiej była sukni? – zapytały jeże, chcąc tym samym dowieść, że to one mają rację.
- Suknia pani Wiosny jest w kolorze wiosny – wyjaśniła sowa dodając - gdy ogrzewa was w południe ciepłym słońcem ma suknie w kolorze żółtym, gdy spaceruje po łące, jej suknia jest zielona, gdy nad wodą stoi, suknia jest niebieska, a gdy na tle kwitnącego sadu się pojawia, to suknię ma koloru kwiatowego.
- To dlatego pani Wiosny nie możemy zobaczyć – stwierdziły jeże.
- Ależ przeciwnie, panią Wiosnę widać wszędzie. Jeśli dostrzeżecie ciepłe słońce, zieloną trawę, płynącą wodę w rzece, czy kwitnące kwiaty, bądźcie pewni, że za tym wszystkim stoi pani Wiosna.
Jeże wracając od sowy uważnie się rozglądały. Tym razem bez trudu odnalazły panią Wiosnę.

3.    Porozmawiajcie z dzieckiem na temat opowiadania.

Zadajcie dziecku pytania:

·         Jakie zwierzęta występowały w opowiadaniu?

·         Kogo szukały jeże?

·         Kto im pomógł w poszukiwaniu wiosny?

·         Jakie są cechy wiosny? Czym się charakteryzuje?

 

4.    A teraz poruszajcie się trochę, podczas zabawy:

„Kwiatki budzą się – kwiatki zasypiają”- zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała z wykorzystaniem filmu: https://www.youtube.com/watch?v=ZEpWsu5IuiQ

Dziecko-kwiatek przykuca na dywanie, z główką schowaną w ramionach.

Budzą je promienie wiosennego słońca (rodzic chodzi podchodzi do dziecka i dotyka dłonią główki) i kropelki ciepłego deszczyku (rodzic zwilża opuszki palców w miseczce z wodą) i dotyka noska dziecka.

Kwiatek powolutku budzi się, podnosi, wyciąga swoje listki i główki kwiatowe, obracając się dookoła własnej osi. Kiedy słońce zachodzi, kwiatki powoli chowają swoje główki, zwijają listki – przykucają i zasypiają.

 

5.    A teraz poruszajcie się trochę szybciej:) do piosenki „Maszeruje wiosna”.

 https://www.youtube.com/watch?v=eVX4Nk7D1Xc&list=PLg1CqgwFMHxhOQA-DdZK02cKWYu-sE_LZ&index=6

                 Razem z dzieckiem wykonajcie proste ćwiczenia ruchowe:

·         Marsz

·         Skoki obunóż (Żabki)

·         Stanie na jednej nodze (Bocian)

·         Kołysanie

·         Ćwiczenia w parach: Siedzimy plecami do siebie- przepychamy się, siedzimy przodem do siebie- przeciągamy się, stojąc przodem do siebie- kucamy na zmianę.

·         Bieg w miejscu

·         Przysiady

6.    Na zakończenie niech dziecko pokoloruje portret pani wiosny. Zachęcajcie dziecko do używania wielu kolorów oraz do nazywania ich.

 

Miłego, wiosennego  dniia